نقد و بررسی بازی Dead Island 2: هیچکس یک جزیره نیست !

با توجه به مدت زمانی که طول کشیده تا Dead Island 2 منتشر شود، و طبق گزارش ها اینکه چقدر مسیر عذاب آوری برای راه اندازی آن توسط صاحب امتیازان آن طی شده است، تقریباً نمی خواهم از آن انتقاد کنم. مثل تماشا و تمسخر فرم بدن کسی است که روی خط پایان یک ماراتن روی دو پای تازه شکسته اش لنگ می زند. اما این هنوز یک بازی با شروع قیمت 70 دلار است، بنابراین مهم نیست که ساخت آن چه قدر سخت بوده است و انتظارات به این آسانی از آن کم نمی شود. من فقط احساس کردم که باید از قبل مسائل را تصدیق و به روشنی بیان کنم.

Dead Island 2 بعد از این همه مدت به چه چیزی تبدیل شده است؟ به زبان ساده، این یک بازی لذت بخش و قابل قبول می باشد که به اندازه کافی پراکنده و پر از خشونت کارتونی است که بر گیم پلی غیر خلاقانه ی آن برتری دارد. Dead Island 2 عملکردی ظاهر شد، به این معنا که کار کرد! (که مسلماً بیش از آن چیزی است که برای برخی از بازی‌های مشابه و رقیبش می‌توان گفت) و حس شوخ طبعی آن نقش مهمی در تزئین آن به نکات ریز بازی سازی دارد. این یک بازی عالی نیست، اما یک بازی خوب است، و من فکر می کنم این تمام چیزی بود که همه هم انتظار داشتند.

بازی Dead Island 2 در لس آنجلس و در وسط طاعون زامبی‌ها اتفاق می‌افتد که بیشتر شهر را به مرده‌های ژولیده تبدیل کرده است. یکی از آخرین هواپیماهای تخلیه با شش سرنشین – شخصیت های بازیکن یا Slayers – سقوط می کند. بازیکن یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کند و باید با هر تفنگ، چاقو و چوب تیزی که می‌تواند به دست بگیرد، یک راه باریک خونین را در طول شهر LA برش دهد و به جلو برود… آنها با سایر بازماندگان ارتباط برقرار می کنند و به آنها کمک می کنند و (ناخواسته) حقیقت شیوع بیماری را در طول مسیر کشف می کنند.

شهر فرشتگان و شیاطین: چه چیزی را دوست دارید

داستان بازی جزیره مرده 2 قطعا یک داستان است. قاتل یا همان Slayer با گروهی از بازماندگان دیگر، خدمه ای متشکل از افراد مشهور، انگل های مفت خور و بازمانده ها درگیر می شود. بار این که راهی برای فرار از لس آنجلس یا حداقل دوام بیشتر در برابر گروه زامبی ها پیدا کنند بر روی شانه های آنها می افتد. این وقایع جنجال های زیادی با خود در پی دارد. و اساساً همین است – داستان پیچیده نیست و نیازی هم ندارد که پیچیده باشد. این مکانیسم وسیله ای برای انتقال شخصیت بازیکن از یک مکان زیبا و پر از زامبی به مکان دیگری است.

لس آنجلس در این بازی زیبا به نظر می رسد، ارواح سرگردان برای کدر کردن درخشش آفتابی آن کار کمی انجام می دهد و موفق به زشت کردن چهره ی شهر فرشتگان نیستند. همچنین، ممکن است هر کس که این بازی را می بیند، فوراً متوجه شهر بودن محیط (نه جزیره بودن آن!) می شود. برای اینکه نام «جزیره مرده 2» معنا پیدا کند، توسعه‌دهندگان موضوع اصلی روایت را در مورد انزوا قرار می‌دهند، زیرا ارتش لس‌آنجلس را قرنطینه می‌کند و هیچ‌کس نمی‌تواند خانه را ترک کند یا با دیگران تماسی بگیرد. این بازی ترسناک کامپیوتری همچنین بر نخبگان ثروتمند و ممتاز لس‌آنجلس تمرکز می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ثروت آنها در این جهنم مزیت‌هایی به آنها داده است، اما این مزیت ها به اندازه‌ای نیست که به آنها اجازه خروج بدهد.

البته من آن را بسیار ظریف‌تر و عمیق‌تر از آنچه که هست متصور می‌سازم. هیچ چیز در جزیره مرده 2 عمیق نیست، حتی طنز. اما شوخی‌ها بیشتر از آن‌چه از دستشان برود رخ می‌دهد، و این برای ادامه داستان کافی است. بخش مورد علاقه من در بازی اصلی زمانی است که Slayer از یک استودیوی فیلم دیدن می کند و باید زامبی ها را از طریق مجموعه های مختلف بکشد، و از تکنیک های آتش سوزی صحنه صوتی به نفع خود استفاده کند.

گیم پلی بازی، به همین ترتیب، هیچ چیز عمیق یا پیچیده ای نیست. Slayer با چندین نوع زامبی روبرو می شود که هر کدام در برابر انواع خاصی از آسیب آسیب پذیر هستند. آنها یک سری اسلحه و مدها در اختیار دارند که آسیب وارد می کنند، از جمله شوکه کردن دشمنان، سوزاندن آنها یا ذوب کردن آنها با اسید. گیم پلی غوغا از فاصله نزدیک راضی کننده و ترد است، زیرا هر ضربه اسلحه باعث آسیب دیدن دشمنان می شود.

Slayer همچنین می‌تواند پتانسیل خام زامبی‌کشی خود را با کارت‌های مهارتی که به آنها امتیازات و توانایی‌های جدیدی می‌دهد، افزایش دهد. این یک فاکتور تغییر دهنده  ی عمده در بازی نیست – بیشتر اوقات من این کارت ها را فراموش می کنم تا زمانی که یک کارت جدید را باز کنم، اما چیز دیگری به یک بازی رزمی معمولی می افزاید.

به شدت محرمانه: چیز هایی که از آن ها در این بازی خوشمان نخواهد آمد

همانطور که در بالا گفته شد، داستان Dead Island 2 قطعا یک داستان است. هیچ مؤلفه احساسی یا حتی عامل ترسی برای صحبت کردن درباره آن ندارد. و در حالی که این عالی است زیرا ملودرام را از دخالت در سرگرمی باز می دارد، به این معنی است که داستان اساساً یک مضمون کلی دارد که در اصل وجود دارد: افراد ثروتمند، به ویژه افراد مشهور، به نوعی احمق و بیهوده هستند.

اما برای طرحی که امتیازات و ثروت مدرن را به سخره می گیرد، و ارزش اندک آن ها در مواجهه با بحران را به تصویر می کشد، جزیره مرده 2 دقیقاً نمی داند در مورد کسانی که آن را دارند، چه می خواهد بگوید. تعدادی از افراد مشهوری که با آنها ملاقات می‌کنید، به نظر می‌رسند که توانمند و مایل به کار با Slayer هستند و تنها به‌خاطر بدبختی از ترک لس‌آنجلس منع شده‌اند، نه غرور. علیرغم استعاره ی بازی با مضمون «پولدارها را بخور»، بسیاری از افراد واقعی که Slayer با آنها ملاقات می‌کند، منفورتر از هیاهوگرهای معمولی در آخرالزمان زامبی نیستند.

در مورد سلاح ها نیز مشکل وجود دارد. ساخت و ارتقای سلاح ها همگی بخشی از هویت جزیره مرده هستند. من طرفدار زیاد تخریب سلاح نیستم، اما این تخریب با دنیا سازگاری دارد – اگر بتوانید یک قمه دندانه دار را که به هر چیزی که لمس می کند آتش بزند، تنها چیزی که در دل شما ترس ایجاد می کند، فکر شکستن آن است. پس همه چیز خوب و رو به راه است. با این حال، چیزی که من به آن اعتراض دارم، سیستم تراز کردن سلاح است.

همانطور که در Dead Island 2 سطح خود را بالا می برید، تجهیزاتی که در جهان پیدا می کنید با شما ارتقا می یابد. بنابراین هنگامی که به عنوان مثال به سطح 12 رسیدید، بیشتر سلاح هایی که در اطراف خود پیدا می کنید نیز سطح 12 خواهند بود. با این حال، این موضوع در مورد سلاح های موجود در انبار شما صدق نمی کند. شما باید ارزهای درون بازی را خرج کنید تا آنها را به سطح فعلی خود ارتقا دهید. بنابراین شما به سرعت با یک جیب پر از وسایل فریبنده اما کم قدرت باقی خواهید ماند که توانایی افزایش سطح آن ها را ندارید. این مسئله انگیزه سرمایه گذاری طولانی مدت روی سلاح های شما را کاهش می دهد.

و در حالی که من از مبارزات در فواصل نزدیک لذت می برم، گیم پلی مبتنی بر تفنگ در این بازی بسیار کمتر قانع کننده بود. اولاً، اسلحه‌ها نسبت به سلاح‌های غوغا از فاصله نزدیک یا همان Melee، تُردی و ماهیت واقعی کمتری دارند. دوم، استفاده از آنها بسیار کمتر سرگرم کننده هستند – ایجاد سوراخ های کوچک در نامردگان درهم ریخته از راه دور چندان رضایت بخش نیست. وقتی صحبت از سلاح‌های Melee شد، مشکل من با آنها این است که سلاح‌های بزرگ‌تر، مانند پتک، فاقد حس سنگینی و وزن بودند.

کاش اینجا بودید: آیا باید Dead Island 2 را بازی کنید؟

ای کاش می توانستم بگویم که Dead Island 2 پس از چنین چرخه توسعه طولانی برنده بزرگی بود. اما این ماده، ماده ی سازنده ی بهترین بازی سال نیست. این بازی حتی آن چیزی نیست که من آن را یک بازی سبک زامبی عالی بنامم – بازی های بسیاری هستند که وظیفه ی خود در بخش داستان یا حتی گیم پلی را بهتر از این انجام می دهند. اما جزیره مرده 2 محکم و استوار است. توانمند و سرگرم کننده است. اگر می‌خواهید کارهای زامبی‌کشی بدون عارضه را در یک محیط زیبا انجام دهید، Dead Island 2 حس نیاز به آن را قطعاً از بین می‌برد. اما من انتظار ندارم که کسی هنوز در این زمان در سال آینده در مورد آن صحبت کند.  Dead Island 2 در حال حاضر برای پلی استیشن 5، ایکس باکس سری X/S، پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و رایانه های شخصی در دسترس است.